323 |
 |
Kto ukrywa pokusę przed swoim kierownikiem duchowym, dzieli swój sekret z diabłem. Stał się przyjacielem nieprzyjaciela.
|
324 |
 |
Kurz, który powstał po twoim upadku, zaślepia cię i sprawia, że dręczysz się myślami, które chcą cię pozbawić pokoju. Czy szukałeś ulgi we łzach przed Panem i w poufnej rozmowie z bratem?
|
325 |
 |
Szczerość: wobec Boga, wobec kierownika duchowego, wobec twoich braci, ludzi. W ten sposób będę pewien, że wytrwasz.
|
326 |
 |
Sposób na szczerość i prostotę...? Posłuchaj i zastanów się nad tymi słowami Piotra: Domine, Tu omnia nosti... Panie, Ty wszystko wiesz!
|
327 |
 |
Co mam powiedzieć? pytasz mnie, gdy zaczynasz otwierać swoją duszę. I odpowiadam ci ze spokojnym sumieniem: to, o czym nie chciałbyś, aby się dowiedziano.
|
328 |
 |
Wady, które dostrzegasz u innych, są może twoimi wadami. Si oculus tuus fuerit simplex... Jeśli twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie rozświetlone. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Co więcej: “Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku?”. Zrób rachunek sumienia.
|
329 |
 |
Wszyscy musimy uważać na brak obiektywizmu, ilekroć chodzi o ocenę własnego postępowania. Ty też.
|
330 |
 |
Zgoda, mówisz “prawie” całą prawdę... A więc nie jesteś prawdomówny.
|
331 |
 |
Uskarżasz się... I powtarzam to nadal ze świętą nieustępliwością: uskarżasz się... ponieważ tym razem dotknąłem tam, gdzie cię boli.
|
332 |
 |
Zrozumiałeś, na czym polega szczerość, skoro mi piszesz: “Staram się przyzwyczaić do nazywania rzeczy po imieniu, a przede wszystkim do tego, by nie szukać określeń na to, co nie istnieje”.
|
333 |
 |
Pomyśl dobrze: bycie przejrzystym polega bardziej na tym, żeby nie zasłaniać, niż na pragnieniu, by rzeczy stały się widzialne... Chodzi o to, żeby pozwolić na dostrzeżenie przedmiotów znajdujących się na dnie naczynia, a nie silić się na to, by uczynić widzialnym powietrze.
|
334 |
 |
Obyśmy postępowali zawsze w taki sposób, w obecności Boga, aby nie mieć nic do ukrycia przed ludźmi.
|
335 |
 |
Skończyły się udręki... Odkryłeś, że szczerość wobec kierownika duchowego z zadziwiającą łatwością naprawia krzywdy.
|
336 |
 |
Jakiż błąd popełniają rodzice, nauczyciele, kierownicy... którzy wymagają absolutnej szczerości, a kiedy się im ukaże całą prawdę, przerażają się!
|
337 |
 |
Czytałeś w słowniku synonimy słowa “nieszczery”: “dwulicowy, podstępny, fałszywy, obłudny, przewrotny”... Zamknąłeś książkę, prosząc Boga, aby te określenia nigdy nie stosowały się do ciebie, i postanowiłeś doskonalić się jeszcze bardziej w nadprzyrodzonej i ludzkiej cnocie szczerości.
|
338 |
 |
Abyssus abyssum invocat... Przepaść woła inną przepaść, już ci to przypomniałem. Słowa te dokładnie opisują postępowanie kłamców, hipokrytów, renegatów, zdrajców: skoro są niezadowoleni z własnego postępowania, ukrywają przed innymi swoje szachrajstwa, aby posuwać się do jeszcze gorszych rzeczy, i tak tworzą przepaść między sobą a bliźnimi.
|
339 |
 |
Tota pulchra es Maria et macula originalis non est in te! Cała piękna jesteś, Maryjo, i zmazy pierworodnej nie ma w Tobie! wyśpiewuje radośnie liturgia. Nie ma w Niej najmniejszego cienia obłudy: codziennie modlę się do naszej Matki, abyśmy umieli otwierać dusze w kierownictwie duchowym, aby światło łaski oświecało całe nasze postępowanie! Jeżeli będziemy Ją o to błagać, Maryja uprosi dla nas odwagę szczerości, abyśmy bardziej zbliżyli się do Trójcy Przenajświętszej.
|