Jeżeli naprawdę chcesz być duszą pokutującą — pokutującą i radosną — powinieneś nade wszystko strzec czasu modlitwy — modlitwy zażyłej, szczodrej, długiej — i powinieneś zabiegać o to, by nie modlić się bez ładu i składu, lecz o stałej godzinie, zawsze kiedy to możliwe. Nie ustępuj w tych szczegółach. Bądź niewolnikiem tego codziennego kultu Bożego, a zapewniam cię, że będziesz się czuć nieustannie radosny.