Zapytali cię dociekliwie, czy tę swoją decyzję, dla nich obojętną, uważasz za dobrą czy złą. Odpowiedziałeś ze spokojnym sumieniem: “Mogę powiedzieć tylko dwie rzeczy: że moja intencja jest czysta i że… dobrze wiem, ile mnie ta decyzja kosztuje”. I dodałeś: “Bóg jest racją i celem mojego życia, dlatego mam świadomość, że nic nie jest obojętne”.