183
Żyjesz zadowolony, bardzo szczęśliwy, choć czasami odczuwasz napady smutku, a nawet prawie stale odczuwasz jakby osad rzeczywistego przygnębienia.
— Ta radość i ten smutek mogą rzeczywiście współistnieć, lecz każde z nich w “swoim człowieku”: jedno w nowym, a drugie — w dawnym.
Odniesienia do Pisma Świętego
Ten punkt w innym języku
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/forja/183/ (25-04-2024)