Zestawienie punktów

Odkąd podjąłeś decyzję, codziennie dokonujesz nowego odkrycia. Przypominasz sobie przeszłość, kiedy ciągle pytałeś: “A to jak?” — żeby potem trwać w wątpliwościach lub rozczarowaniach… Teraz zawsze znajdujesz dokładną, uzasadnioną i jasną odpowiedź. A słuchając, jak odpowiadają na twoje, czasem dziecinne, pytania, myślisz sobie: “Tak pewnie zajmował się Jezus pierwszymi Dwunastoma”.

Nie uskarżaj się, kiedy cierpisz. Szlifuje się taki kamień, który się ceni, który jest wartościowy. Boli cię? — Pozwól się ciąć z wdzięcznością, ponieważ Bóg wziął cię w swoje ręce jak diament… Nie obrabia się tak byle jakiego kamyka.

Trzeba uczyć ludzi pracować — bez wyolbrzymiania kwestii przygotowania: “robiąc” coś też się uczymy. A jednocześnie należy z góry zaakceptować nieuniknione niedostatki ich pracy: lepsze jest wrogiem dobrego.

Rządzenie bardzo często polega na umiejętności “pociągania” innych ku dobremu, z cierpliwością i serdecznością.

Ceń tych, którzy potrafią ci powiedzieć “nie”. A poza tym proś ich, niech uzasadnią ci swoją odmowę, abyś się od nich nauczył… lub ich poprawił.

Diament szlifuje się diamentem…, a dusze duszami.

Obcując z tymi, którzy cię otaczają, musisz co dzień postępować z wielką wyrozumiałością, z wielką serdecznością, połączoną — oczywiście — z całą niezbędną energią. Bez tego wyrozumiałość i serdeczność zamienią się we współudział w zmowie i w egoizm.

Jeżeli się gniewasz — czasem to obowiązek, a czasem wynik słabości — niech to trwa zaledwie parę chwil. A przy tym zawsze okazuj miłość: serdeczność!

Upominać…? Bardzo często jest to konieczne. Lecz trzeba przy tym uczyć, jak poprawić daną wadę. Nigdy zaś upominać po to, by dać upust dla swojej złości.

Kiedy trzeba upominać, należy czynić to jasno i uprzejmie, a nawet z uśmiechem na ustach, jeżeli tak wypada. Nigdy — albo bardzo rzadko — robiąc tragedię z tego, co się stało.

Czy czujesz się depozytariuszem dobra i absolutnej prawdy, posiadającym szczególny tytuł lub prawo do wykorzeniania za wszelką cenę zła? — Tą drogą niczego nie naprawisz! Tylko przez Miłość i z miłością! Pamiętając, że Miłość tyle ci przebaczyła i przebacza.

Istotnie: to, co stare, zasługuje na szacunek i wdzięczność. Powinniśmy się uczyć i korzystać z tych doświadczeń. Alenie przesadzajmy: wszystko ma swój czas. Czy dzisiaj ubieramy się w kaftany i pumpy i nosimy upudrowane peruki?