Zestawienie punktów

Decyzje kierownicze, podejmowane lekkomyślnie przez jedną osobę, rodzą się zawsze lub prawie zawsze pod wpływem jednostronnego postrzegania problemów. — Choćby nie wiem jak wielkie było twoje przygotowanie i talent, powinieneś słuchać tych, z którymi dzielisz zadanie kierowania.

Nigdy nie dawaj wiary anonimowym donosom: posługują się nimi niegodziwcy.

Kryterium dobrego rządzenia: materiał ludzki trzeba brać takim, jaki jest, i pomagać mu stawać się lepszym, nigdy go przy tym nie lekceważąc.

Kiedy ten, kto rządzi, ma negatywne i nieufne podejście do innych, łatwo popada w tyranię.

Trzeba uczyć ludzi pracować — bez wyolbrzymiania kwestii przygotowania: “robiąc” coś też się uczymy. A jednocześnie należy z góry zaakceptować nieuniknione niedostatki ich pracy: lepsze jest wrogiem dobrego.

Nigdy nie polegaj na samej tylko organizacji.

Podstawowa zasada dobrego rządzenia: dzielić odpowiedzialność z innymi, ale nie po to, by szukać własnej wygody lub anonimowości. Powtarzam: dzielić odpowiedzialność, wymagając od każdego zdania sprawy z wykonanego zadania, żeby móc “zdać sprawę” przed Bogiem i przed ludźmi, jeżeli zajdzie potrzeba.

Nie mów o żadnym ze swoich podwładnych, że się nie nadaje. — To ty się nie nadajesz; gdyż nie potrafisz postawić go w miejscu, w którym mógłby być pożyteczny.