Zestawienie punktów

“To czas nadziei i żyję tym skarbem. Nie są to puste słowa, Ojcze — powiadasz do mnie — to rzeczywistość”. A zatem… cały świat, wszystkie wartości ludzkie, które pociągają cię z niezwykłą siłą — przyjaźń, sztukę, naukę, filozofię, teologię, sport, przyrodę, kulturę, dusze… — wszystko to złóż w nadziei: w nadziei Chrystusowej.

Oto zasadniczy błąd, którego powinieneś się wystrzegać: chodzi o myślenie, że zwyczaje oraz wymogi — szlachetne i słuszne — twoich czasów i twojego środowiska nie mogą być podporządkowane świętości nauczania moralnego Chrystusa i do niego dostosowane. Zwróć uwagę, że powiedziałem wyraźnie: “szlachetne i słuszne”. Inne nie mają prawa bytu.

Wiele rzeczywistości materialnych, technicznych, gospodarczych, społecznych, politycznych, kulturalnych — pozostawionych samym sobie albo oddanych w ręce ludzi, którym brakuje światła naszej wiary — zmienia się w poważne przeszkody dla życia nadprzyrodzonego. Stają się jakby terenem zamkniętym i wrogim Kościołowi. Ty jako chrześcijanin — badacz, pisarz, naukowiec, polityk, robotnik… — masz obowiązek uświęcania tych rzeczywistości. Pamiętaj, że cały wszechświat — pisze Apostoł — jęczy w bólach rodzenia, oczekując wyzwolenia dzieci Bożych.

Dla Boga żadne zajęcie samo z siebie nie jest ani wielkie, ani małe. Wszystkim nadaje wartość dopiero Miłość, z jaką się je wykonuje.