Zestawienie punktów

Porządek, autorytet, dyscyplina… — Słuchają — jeśli w ogóle słuchają! — i uśmiechając się cynicznie, dodają, że bronią swojej wolności. To oni właśnie — mężczyźni i kobiety — żądają potem, żebyśmy szanowali ich błędne drogi lub nawet dostosowywali się do nich; nie rozumieją — te ich niewybredne protesty! — że dla osób prawdziwie wolnych ich zachowanie nie jest — nie może być! — do przyjęcia.

Władza.— Nie polega na tym, że ten, kto jest na górze, “krzyczy” na kogoś stojącego niżej, a tamten znowu na tego, kto jest jeszcze niżej. Takim postępowaniem — które jest karykaturą władzy — oprócz oczywistego uchybienia miłości i wszelkiej ludzkiej przyzwoitości, osiąga się jedynie to, że ten, kto stoi na czele, oddala się coraz bardziej od podwładnych, ponieważ im nie służy: przeciwnie, wysługuje się nimi!

Wszyscy ci, którzy nadużywają swojej uprzywilejowanej pozycji — wynikającej z majątku, pochodzenia, stanowiska, inteligencji — by upokorzyć mniej obdarzonych przez los, pokazują, że są zarozumiali i pyszni.

Możliwość odpuszczenia win jest proporcjonalna do władzy. Zwykły sędzia musi skazać oskarżonego — najwyżej uznając okoliczności łagodzące — jeżeli udowodniono mu winę i jeżeli się do niej przyznał. Najwyższa władza w państwie czasami ogłasza amnestię lub ułaskawia. Skruszonej duszy Bóg przebacza zawsze.

Nie gniewaj się: bardzo często nieodpowiedzialne zachowanie świadczy raczej o bezmyślności lub o niedostatecznej formacji niż o braku dobrego ducha. Trzeba wymagać od nauczycieli, od przełożonych, aby uzupełnili te braki, odpowiedzialnie wypełniając swoje obowiązki. — Jeżeli ty piastujesz takie stanowisko, musisz zrobić rachunek sumienia…

Kiedy ludzie przeciętni, miernego intelektu i miernego ducha chrześcijańskiego otrzymują władzę, otaczają się głupcami: ich próżność podpowiada im fałszywie, że dzięki temu nigdy nie stracą swojej pozycji. Rozsądni natomiast otaczają się uczonymi — których cechuje nie tylko wiedza, alei czystość życia — i czynią z nich ludzi zdolnych do kierowania. Taka pokora nie zawodzi ich, ponieważ gdy czynią innych wielkimi, sami stają się wielcy.

Powierzono ci władzę, a ty w swoim działaniu kierujesz się tym, co powiedzą ludzie? — Stary głupcze! — Przede wszystkim powinno ci zależeć na tym, co powie Bóg; dopiero potem — bardzo na drugim miejscu, a czasami nigdy — powinieneś zastanawiać się nad tym, co mogą pomyśleć inni. “Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie”.