Zestawienie punktów

Każda praca ofiarowana Panu, choćby najbardziej ukryta, najbardziej nieznacząca, niesie w sobie siłę Bożego życia!

Wszystkie trudy swego życia — wielkie i małe — oddajmy na chwałę Boga Ojca, Boga Syna i Boga Ducha Świętego. — Wspominam ze wzruszeniem pracę owych błyskotliwych studentów, dwóch inżynierów i dwóch architektów — pracujących z zapałem przy urządzaniu domu studenckiego. Kiedy już w jednej z sal zawiesili tablicę, pierwszą rzeczą, jaką ci czterej artyści napisali, było: Deo omnis gloria! — cała chwała dla Boga! Wiem, że Cię to zachwyciło, Jezu.

Jesteśmy zobowiązani do pracy, i to do pracy sumiennej, z poczuciem odpowiedzialności, z miłością i wytrwałością, bez zaniedbań i lekkomyślności: gdyż praca jest nakazem Boga, a Bogu, jak mówi psalmista, należy być posłusznym in laetitia — z radością!

Jeśli naprawdę chcemy uświęcić pracę, musimy spełnić nieuchronnie pierwszy warunek: pracować, i to pracować dobrze! — z ludzką i nadprzyrodzoną rzetelnością.

Ta praca wykonana połowicznie jest tylko karykaturą całopalnej ofiary, o którą prosi cię Bóg.

Pan chciał, abyśmy jako Jego dzieci, które otrzymały dar wiary, przejawiali pierwotną, optymistyczną wizję stworzenia, umiłowanie świata, które pulsuje w chrześcijaństwie.

— Dlatego nigdy nie powinno zabraknąć ci zapału w twojej pracy zawodowej ani w wysiłku, jaki wkładasz w budowanie doczesnego miasta.

Powinieneś być czujny, żeby twoje sukcesy zawodowe albo twoje niepowodzenia — bo one nadejdą! — nie przesłoniły ci ani na chwilę prawdziwego celu twojej pracy: chwały Bożej!

Chrześcijańska odpowiedzialność w pracy nie ogranicza się do zapełnienia godzin, lecz wymaga wykonania zadań z kompetencją zawodową i techniczną… a przede wszystkim z miłością do Boga.

Poprzez swoją pracę zawodową, realizowaną z możliwą perfekcją nadprzyrodzoną i ludzką, możesz — i musisz! — wprowadzać zasady chrześcijańskie tam, gdzie wykonywać będziesz swój zawód bądź pracę.

Powinieneś pracować z takim nadprzyrodzonym spojrzeniem, że pozwolisz sobie na zaabsorbowanie się swoją pracą jedynie po to, aby uczynić ją boską: w ten sposób to, co ziemskie, staje się boskie, a to, co doczesne, staje się wieczne.

Walka wewnętrzna nie oddala nas od naszych doczesnych zajęć: prowadzi nas do lepszego ich wypełniania!

Przez swoją chrześcijańską doktrynę, prawe życie i dobrze wykonywaną pracę musisz dawać dobry przykład tym, którzy cię otaczają — swoim krewnym, przyjaciołom, kolegom, sąsiadom, uczniom — w praktykowaniu swojego zawodu oraz w wypełnianiu obowiązków wynikających z twojego stanowiska.

— Nie możesz być partaczem.