Zestawienie punktów
Poczuj odpowiedzialność swojej misji: patrzy na ciebie całe niebo!
Moje dziecko, biedny osiołku: jeśli Pan, z miłością, oczyścił twój grzbiet, stale ubrudzony gnojem, i założy na ciebie satynową uprząż, a na niej położy olśniewające klejnoty, to ty, biedny osiołku, nie zapominaj, że z własnej winy możesz zrzucić ten wspaniały ładunek na ziemię… ale sam nie potrafisz załadować go sobie ponownie na grzbiet.
Bóg ma w stosunku do nas, swoich dzieci, szczególne prawo: prawo do tego, byśmy odwzajemniali Jego miłość, pomimo swoich osobistych błędów. — To przekonanie narzuca nam pewną odpowiedzialność, od której nie możemy uciec, równocześnie jednak daje nam absolutną pewność, że jesteśmy narzędziami w rękach Boga. On na nas codziennie liczy i dlatego codziennie staramy się Mu służyć.
Dzieło Kościoła jawi się codziennie niczym wielka tkanina, którą ofiarowujemy Panu, gdyż my, wszyscy ochrzczeni, stanowimy Kościół. — Jeśli będziemy wypełniać swoje obowiązki — wiernie i z oddaniem — ta wielka tkanina okaże się piękna i bez skazy. — Lecz jeśli ktoś opuści nitkę tu, inny tam, a jeszcze inny z drugiej strony… zamiast pięknej tkaniny wyjdzie z tego postrzępiona szmata.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/forja/27869/ (01-05-2024)