Zestawienie punktów

Rozpoczynając każdy dzień, by pracować u boku Chrystusa i pomagać tylu duszom, które Go szukają, pamiętaj, że jest tylko jedna droga: uciekać się do Pana.

— Jedynie na modlitwie i przez modlitwę uczymy się służyć innym!

Jedni czynią tylko to, co jest w mocy słabych stworzeń, i tracą czas. Powtarza się co do joty doświadczenie Piotra: Preceptor, per totam noctem laborantes nihil cepimus! — Mistrzu, pracowaliśmy całą noc i niceśmy nie ułowili.

Jeśli pracują na własną rękę, bez jedności z Kościołem, bez Kościoła, jaką skuteczność mieć będzie to apostolstwo? Żadnej!

— Muszą się przekonać, że na własną rękę niczego nie zdziałają. Powinieneś im pomóc wysłuchać tego, o czym dalej czytamy w Ewangelii: in verbo autem tuo laxabo rete — ale na Twoje słowo zarzucę sieci. Wówczas połów będzie obfity i skuteczny.

— Jak pięknie jest korygować swoje postępowanie, jeśli z jakiegoś powodu prowadziło się apostolstwo na własną rękę!

Niektórym biedakom przeszkadza dobro, które czynisz, tak jakby dobro przestawało być dobrem, kiedy to nie oni je czynią lub gdy go nie kontrolują… — Niech to niezrozumienie nie służy ci za wymówkę, by zaniedbywać swoje obowiązki. Teraz właśnie staraj się wypełniać je z większym zapałem. Kiedy nie przyklaskują ci na ziemi, twój trud staje się milszy dla nieba.

W chwilach ogólnego zamieszania, kiedy wołasz do Pana o dusze — o Jego dusze! — zdaje się, jakby ciebie nie słyszał, jakby był głuchy na twoje wołanie. A nawet zdarza ci się myśleć, że twoja praca apostolska jest daremna.

— Nie martw się! Pracuj nadal z tą samą radością, z tą samą gorliwością, z tym samym zapałem. — Pozwól, że podkreślę: kiedy pracuje się dla Boga, nic nie jest bezowocne!