Zestawienie punktów
Boże mój, widzę, że nie przyjmę Cię jako swojego Zbawiciela, jeśli nie uznam Cię jednocześnie za Wzór. — Skoro więc chciałeś być biedny, daj mi umiłować święte ubóstwo. Moje postanowienie to — z Twoją pomocą — żyć i umrzeć ubogim, choćbym miał do dyspozycji miliony.
Oczywistą oznaką oderwania się jest to, że — naprawdę — żadnej rzeczy nie uznaje się za własną.
To zrozumiałe, że musisz posługiwać się ziemskimi środkami. — Lecz dokładaj wszelkich starań, by być oderwanym od wszystkiego, co ziemskie, używać tego wyłącznie po to, by służyć Bogu i ludziom.
Mówisz mi, że pragniesz żyć w świętym ubóstwie, w oderwaniu od rzeczy, których używasz. — Zapytaj się: Czy żywię takie same uczucia jak Jezus Chrystus w odniesieniu do ubóstwa i do bogactw? I poradziłem ci: Oprócz tego, że będziesz odpoczywać w rękach swojego Ojca — Boga, z prawdziwie synowskim zawierzeniem… powinieneś w sposób szczególny zwrócić uwagę na tę cnotę, by ukochać ją jak Jezus. Wówczas, zamiast postrzegać ją jako krzyż, uważać ją będziesz za znak wybraństwa.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/forja/27785/ (02-05-2024)