Zestawienie punktów

Znaleziono 12 punktów «Kuźnia», które dotykają tematu Pokora → pokora i zapomnienie o sobie.

Codziennie odnawiaj skuteczne pragnienie zaparcia się samego siebie, wyrzeczenia się, zapomnienia o sobie samym, postępowania in novitate sensus, czyli w nowym duchu, który zmieni nędzę naszego życia na ukrytą od wieczności wielkość Boga.

Panie, wyzwól mnie ode mnie samego!

Dbaj o ćwiczenie się w pewnym bardzo interesującym umartwieniu: niech twoje rozmowy nie kręcą się wokół ciebie samego.

Udziel mi łaski, bym wyrzekł się wszystkiego, co dotyczy mojej osoby. Powinienem troszczyć się jedynie o Twoją chwałę… Jednym słowem, o Twoją miłość. — Wszystko dla miłości!

Większość tych, którzy mają problemy osobiste, “ma je” z powodu egoistycznego myślenia tylko o sobie.

Zobaczyłeś to jasno: podczas gdy tylu ludzi nie zna Boga, On zwrócił uwagę na ciebie. Pragnie, byś był fundamentem, kamiennym blokiem, na którym oprze się życie Kościoła.

Rozważ tę prawdę, a wyciągniesz wiele praktycznych wniosków dla swojego codziennego postępowania: fundament, kamienny blok — być może bez blasku, ukryty — powinien być solidny, nie kruchy; powinien służyć za podstawę budowli… w przeciwnym razie zostanie sam.

Nie zabiegaj o współczucie innych: często jest to oznaką pychy lub próżności.

Szczere oddanie się innym jest tak skuteczne, że Bóg nagradza je pokorą pełną radości.

Upokorzenie, uniżenie, ukrycie się i zniknięcie powinny być całkowite, absolutne.

Postanowienie: jeśli nie będzie takiej potrzeby, nigdy nie będę mówić o swoich sprawach osobistych.

Współodkupieńcza — wieczna! — skuteczność naszego życia może urzeczywistniać się tylko przez pokorę, kiedy znikamy, aby inni odkryli Pana.

Kiedy naprawdę praktykuje się miłość, nie ma czasu na szukanie samego siebie; nie ma miejsca na pychę: znajduje się tylko okazje do służenia!

Odniesienia do Pisma Świętego