Zestawienie punktów
Codziennie odnawiaj skuteczne pragnienie zaparcia się samego siebie, wyrzeczenia się, zapomnienia o sobie samym, postępowania in novitate sensus, czyli w nowym duchu, który zmieni nędzę naszego życia na ukrytą od wieczności wielkość Boga.
Panie, wyzwól mnie ode mnie samego!
Dbaj o ćwiczenie się w pewnym bardzo interesującym umartwieniu: niech twoje rozmowy nie kręcą się wokół ciebie samego.
Udziel mi łaski, bym wyrzekł się wszystkiego, co dotyczy mojej osoby. Powinienem troszczyć się jedynie o Twoją chwałę… Jednym słowem, o Twoją miłość. — Wszystko dla miłości!
Większość tych, którzy mają problemy osobiste, “ma je” z powodu egoistycznego myślenia tylko o sobie.
Zobaczyłeś to jasno: podczas gdy tylu ludzi nie zna Boga, On zwrócił uwagę na ciebie. Pragnie, byś był fundamentem, kamiennym blokiem, na którym oprze się życie Kościoła.
Rozważ tę prawdę, a wyciągniesz wiele praktycznych wniosków dla swojego codziennego postępowania: fundament, kamienny blok — być może bez blasku, ukryty — powinien być solidny, nie kruchy; powinien służyć za podstawę budowli… w przeciwnym razie zostanie sam.
Nie zabiegaj o współczucie innych: często jest to oznaką pychy lub próżności.
Szczere oddanie się innym jest tak skuteczne, że Bóg nagradza je pokorą pełną radości.
Upokorzenie, uniżenie, ukrycie się i zniknięcie powinny być całkowite, absolutne.
Postanowienie: jeśli nie będzie takiej potrzeby, nigdy nie będę mówić o swoich sprawach osobistych.
Współodkupieńcza — wieczna! — skuteczność naszego życia może urzeczywistniać się tylko przez pokorę, kiedy znikamy, aby inni odkryli Pana.
Kiedy naprawdę praktykuje się miłość, nie ma czasu na szukanie samego siebie; nie ma miejsca na pychę: znajduje się tylko okazje do służenia!
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/forja/27190/ (03-05-2024)