Zestawienie punktów

Pragnę, aby twoje postępowanie było takie jak Piotra i Jana, abyś zabierał na modlitwę, by porozmawiać o nich z Jezusem, potrzeby swoich przyjaciół, kolegów… a potem, abyś swoim przykładem mógł im powiedzieć: respice in nos! — popatrzcie na mnie!

Zastanów się, co by się stało, gdybyśmy nie chcieli żyć jak prawdziwi chrześcijanie… I popraw swoje postępowanie!

Święty! Dziecko Boże musi być nawet przesadne w praktykowaniu cnoty — jeśli można tu mówić o przesadzie… ponieważ inni będą się przeglądali w nim jak w lustrze i jedynie gdy my będziemy mierzyć bardzo wysoko, inni zdołają osiągnąć średni poziom.

Żyj życiem chrześcijańskim z naturalnością! Nalegam: daj innym poznać Chrystusa przez swoje postępowanie, tak jak normalne lustro odbija obraz, nie zniekształca go, nie stwarza karykatury. — Jeśli będziesz normalny jak to lustro, będziesz odzwierciedlać życie Chrystusa i ukazywać je innym.

Potrzebujesz życia wewnętrznego i formacji doktrynalnej. Wymagaj od siebie! — Ty — jako chrześcijanin czy chrześcijanka — powinieneś być solą ziemi i światłem świata, gdyż masz obowiązek ze świętą bezczelnością dawać przykład. — Powinna cię przynaglać miłość Chrystusa, a ponieważ od chwili, kiedy Mu powiedziałeś, że idziesz za Nim, masz świadomość i poczucie, że jesteś drugim Chrystusem, nie będziesz oddalać się od swoich bliskich — swojej rodziny, przyjaciół, kolegów — tak samo jak nie oddziela się soli od jedzenia, które się nią przyprawia. Twoje życie wewnętrzne i twoja formacja obejmują pobożność oraz zasady, którymi powinno kierować się dziecko Boże, by swoją aktywną obecnością dodawać wszystkiemu smaku. Proś Pana, abyś był zawsze tą dobrą “przyprawą” w życiu innych.

Powinieneś naśladować Jezusa i dawać Go poznać innym przez swoje postępowanie. Nie zapominaj, że Chrystus przyjął naszą naturę, by wszyscy ludzie stali się uczestnikami życia Bożego, tak byśmy — zjednoczeni z Nim — spełniali przykazania nieba zarówno w życiu osobistym, jak i społecznym.

Kiedy ci mówię o “dobrym przykładzie”, pragnę ci też powiedzieć, że powinieneś być wyrozumiały i wybaczać, że masz napełniać świat pokojem i miłością.

Chrześcijaninie! Masz obowiązek być przykładem we wszystkich dziedzinach, również jako obywatel, w wypełnianiu praw mających na celu dobro wspólne.

Jesteś tak wymagający wobec innych. Chcesz, aby również osoby pracujące w służbach publicznych wypełniały swoje zadania. — To obowiązek! — twierdzisz. A pomyślałeś o tym, czy sam przestrzegasz swoich godzin pracy, czy sumiennie ją wykonujesz?

Spełniaj wszystkie swoje obowiązki obywatelskie, nie próbując uchylać się od żadnego z nich. Korzystaj też ze wszystkich swoich praw dla dobra społeczności, nie wyłączając nieroztropnie żadnego. — Również tam powinieneś dawać chrześcijańskie świadectwo.

Stawiaj czoła problemom tego świata w duchu nadprzyrodzonym i zgodnie z normami moralnymi, które nie stanowią zagrożenia dla osobowości ani nie niszczą jej, choć owszem, ukierunkowują ją. — W ten sposób zapewnisz swojemu postępowaniu żywotną siłę, która pociągnie za sobą innych: i utwierdzisz się w kroczeniu właściwą drogą.

Z racji swojej pozycji zwyczajnego obywatela, właśnie z racji tej swojej “świeckości”, która jest taka sama — ni mniejsza, ni większa — jak świeckość twoich kolegów, powinieneś mieć odwagę — nieraz niemałą — by swoją wiarę uczynić “namacalną”: niech widzą twoje dobre czyny i motywy, którymi się kierujesz.