Zestawienie punktów

Zawsze i we wszystkim powinieneś myśleć jak Kościół! — Dlatego postaraj się o niezbędną formację duchową i doktrynalną, która uczyni z ciebie osobę o prawym osądzie w sprawach doczesnych, pokorną i gotową do naprawy błędów, kiedy zauważysz, że się mylisz.

— Wielkoduszne naprawianie własnych błędów jest bardzo ludzkim i bardzo nadprzyrodzonym sposobem korzystania z wolności osobistej.

Pilną sprawą jest rozpowszechnianie światła nauki Chrystusa. Zdobywaj formację, miej jasne myśli, poznaj pełnię przesłania chrześcijańskiego, aby potem móc przekazywać je innym. — Nie oczekuj oświecenia przez Boga, bo On nie ma powodu, by ci go udzielić, skoro dysponujesz konkretnymi środkami ludzkimi: nauką i pracą.

Błąd nie tylko zaciemnia rozum, lecz także rozdziela wolę. — Natomiast veritas liberabit vos — prawda was wyzwoli — od podziałów na frakcje, które wyniszczają miłość bliźniego.

Starasz się nawiązywać kontakt z tym kolegą, który zaledwie mówi ci “dzień dobry”… I trudno ci to przychodzi… — Wytrwaj i nie osądzaj go; pewnie ma “swoje powody”, podobnie jak ty masz swoje, aby co dzień bardziej polecać go na modlitwie.

Skoro ty sam chodzisz po tym świecie na czworakach, jak zwierzę, jak możesz się dziwić, że inni nie są Aniołami?

Czuwaj z miłością, aby żyć w świętej czystości… gdyż łatwiej jest zgasić iskierkę niż pożar. Lecz wszelkie ludzkie starania, w tym umartwienie, włosiennica i post — niezbędny oręż! — jak mało są warte bez Ciebie, Boże mój!

Pamiętaj stale, że współpracujesz w formacji duchowej i ludzkiej tych, którzy cię otaczają, wszystkich dusz — aż tak daleko sięga ta błogosławiona komunia świętych. — W każdej chwili: kiedy pracujesz i kiedy odpoczywasz, kiedy widzą cię wesołym bądź zmartwionym; kiedy w czasie swoich zajęć bądź na ulicy modlisz się jak dziecko Boże i na zewnątrz objawia się pokój twojej duszy; kiedy widać, że cierpiałeś — że płakałeś — a ty się uśmiechasz.