Zestawienie punktów

Co mam uczynić, aby moja miłość do Pana nie zanikła, powiększała się? — pytasz mnie rozpalony.

— Synu, odrzucaj dawnego człowieka, również poprzez ochocze oddanie tych rzeczy, które chociaż same w sobie są dobre, uniemożliwiają ci wyrzeczenie się swojego ja… Mów Panu nieustannie poprzez czyny: Oto jestem, gotów na wszystko, czego zechcesz.

Podczas rozmowy z Panem, nawet gdy myślisz, że używasz jedynie pustych słów, proś Go o większe oddanie, o bardziej zdecydowany postęp na drodze do doskonałości chrześcijańskiej: niech cię bardziej rozpali!

Odnawiaj swoje mocne postanowienie, by żyć po chrześcijańsku, z rzeczywistym zaangażowaniem woli: o każdej porze i we wszystkich okolicznościach.

Oto prawda chrześcijańskiego życia: oddanie i miłość — miłość do Boga, a przez Niego do bliźnich — oparte na poświęceniu.

Jezu mój: to, co moje, należy do Ciebie, gdyż to, co Twoje, należy do mnie, a to, co moje, zawierzam Tobie.

Nie żyjemy dla ziemi ani na swoją chwałę, lecz dla Boga, na Jego chwałę, na Jego służbę — to właśnie powinno nas pobudzać!

Odkąd Jezus Chrystus, nasz Pan, założył Kościół, ta nasza Matka cierpiała ciągłe prześladowania. Być może w innych czasach prześladowań dokonywano otwarcie, a dziś organizowane są wielokrotnie w sposób skryty, ale zarówno dziś, jak i wczoraj Kościół nadal jest zwalczany.

— Jak wielki jest więc nasz obowiązek, aby żyć codziennie jako odpowiedzialni katolicy!

Zastosuj w swoim życiu tę receptę: “Nie pamiętam o swoim istnieniu. Nie myślę o swoich sprawach, bo nie starcza mi na to czasu”. — Praca i służba!

Te właśnie kierunki wyznaczają niezrównaną dobroć naszej Matki, Najświętszej Maryi Panny: miłość doprowadzona do najdalszych granic, skwapliwe spełnianie woli Bożej i całkowite zapomnienie o sobie, zadowolenie z tego, że znajduje się tam, gdzie Jej pragnie Bóg.

— Dlatego nawet najmniejszy Jej gest nie jest banalny.

— Ucz się.

Nie przerażaj się, kiedy Jezus domaga się od ciebie czegoś więcej, może nawet szczęścia twoich krewnych. Bądź przekonany, że z punktu widzenia nadprzyrodzonego On ma prawo, by dla swojej chwały nie oglądać się na twoich bliskich.

Kiedy mówią mi, że są osoby oddane Bogu, które nie przykładają się już gorliwie do świętości, myślę, że to — gdyby było prawdą — doprowadzi je do wielkiej życiowej porażki.

Ile dobra możesz uczynić i ile zła! — Będziesz czynić dobro, jeśli będziesz pokorny i potrafisz oddać się z radością i z duchem poświęcenia: dobro dla siebie, dla swoich braci ludzi i dla Kościoła, tej dobrej Matki. — I ileż zła, jeśli będziesz kierować się pychą!