Zestawienie punktów
W sakramencie pokuty Jezus nam przebacza.
— Korzystamy w nim z zasług Chrystusa, który z miłości do nas wisi na Krzyżu, z wyciągniętymi ramionami i przybity do drzewa — nie tyle gwoździami, ile miłością do nas.
Jeśli kiedyś upadniesz, synu, przystąp natychmiast do spowiedzi i do kierownictwa duchowego. Pokaż swoją ranę, by wyleczono ją dogłębnie, żeby usunięto wszelkie możliwości infekcji, choćby cię to bolało jak podczas operacji chirurgicznej.
Szczerość jest niezbędna, by osiągnąć większe zjednoczenie z Bogiem.
— Jeśli jest w tobie, synu mój, jakaś “ropucha”, wyrzuć ją! Powiedz najpierw — jak zawsze ci radziłem — to, o czym byś nie chciał, aby się dowiedziano. Kiedy już wyrzuci się tę “ropuchę” podczas spowiedzi, co za ulga!
Niech będzie Bóg uwielbiony! — mówiłeś do siebie po przystąpieniu do sakramentu spowiedzi. I myślałeś: Jakbym się na nowo narodził. Potem myślałeś dalej pogodnie: Domine, quid me vis facere? — Panie, co chcesz, abym zrobił? — I sam sobie udzieliłeś odpowiedzi: z łaską Twoją, niezależnie od wszystkiego i od wszystkich, będę spełniać Twoją najświętszą wolę: serviam! — będę Ci służyć bez zastrzeżeń.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/forja/25849/ (08-05-2024)