Zestawienie punktów

Moje dziecko, biedny osiołku: jeśli Pan, z miłością, oczyścił twój grzbiet, stale ubrudzony gnojem, i założy na ciebie satynową uprząż, a na niej położy olśniewające klejnoty, to ty, biedny osiołku, nie zapominaj, że z własnej winy możesz zrzucić ten wspaniały ładunek na ziemię… ale sam nie potrafisz załadować go sobie ponownie na grzbiet.

Obyś nabył — chcesz je nabyć — cnót osiołka! Ciężko pracuje, jest pokorny i wytrwały, uparty!, wierny, stąpa bardzo pewnie, jest silny i — jeśli ma dobrego pana — wdzięczny i posłuszny.

Rozważaj dalej cechy osiołka i zwróć uwagę na to, że osioł, aby zrobić coś pożytecznego, musi poddać się woli tego, który go prowadzi… Sam robiłby jedynie… głupstwa. Na pewno nie wymyśli nic ponad tarzanie się po ziemi, bieganie do żłobu… i porykiwanie.

Ach, Jezu! — powiedz Mu to również ty — ut iumentum factus sum apud te! — uczyniłeś mnie swoim osiołkiem, nie opuszczaj mnie, et ego semper tecum! — a będę zawsze z Tobą. Prowadź mnie na silnej uwięzi swojej łaski: tenuisti manum dexteram meam — wziąłeś mnie za uzdę; et in voluntate tua deduxisti me… — i spraw, bym spełniał Twoją wolę. A wtedy będę Cię kochać na wieki, bez końca! — et cum gloria suscepisti me!