Zestawienie punktów

Znaleziono 2 punktów «Listy (II)», które dotykają tematu Praca świętego Rafała  → środki tradycyjne .

Aby zrealizować całe to formacyjne zadanie dzieła świętego Rafała, mamy do dyspozycji wielką różnorodność środków i działań apostolskich. Wśród tych środków, niektóre, dziś już tradycyjne, są stosowane z udowodnioną skutecznością dla dobra dusz od początku istnienia naszego Dzieła: kursy formacyjne, katechezy i odwiedziny u ubogich Matki Bożej, medytacje, rekolekcje i – ogólnie – liturgiczne akty pobożności, które mają miejsce w naszych ośrodkach.

Środki te są stałe i pewne, powinny być zawsze i wszędzie stosowane w realizacji dzieła świętego Rafała, ponieważ charakteryzują one to apostolstwo i ożywiają wszystkie inne działania, które mają miejsce wokół pracy świętego Rafała.

Musicie mieć, moje drogie Córki i moi drodzy Synowie, wielką ufność w nadprzyrodzoną skuteczność waszej pracy apostolskiej. Jeśli będziecie wiernie stosować tradycyjne środki, wszystko pójdzie dobrze. Czasami mogą pojawić się trudności tego czy innego rodzaju, ale zawsze zostaną one przezwyciężone; są to sprawy zwyczajne, które przezwyciężycie waszym poświęceniem, waszą modlitwą i waszą radością.

Kręgi formacyjne

Kursy formacyjne [kręgi] są zasadniczym elementem pracy świętego Rafała. Za ich pośrednictwem nieustannie pielęgnujemy życie pobożności młodych ludzi i pomagamy im w uzupełnianiu i pogłębianiu formacji doktrynalnej, dając im – korzystając z daru języków – skarby chrześcijańskiej prawdy. Zaczynamy od odpowiedniego wyjaśnienia słuchaczom katechizmu i od apologetyki – nie mówiąc im, co to jest, ponieważ niektórzy czuliby się upokorzeni – ponieważ wielu z nich, choć ma dobrą wolę i jest dziećmi z rodzin chrześcijańskich, nie otrzymało żadnej formacji doktrynalnej, lecz jedynie cienką warstwę pobożności.

Dlatego przepisuję kilka bardzo trafnych słów św. Tomasza: Łaski darmo dane są dla dobra innych, jak to już zostało powiedziane. Ale wiedza, którą ktoś otrzymuje od Boga, nie może być rozszerzana na korzyść innych inaczej, jak tylko przez słowo. A ponieważ Duchowi świętemu nie brak niczego, co jest pożyteczne dla Kościoła, wspomaga On członków Kościoła także w posługiwaniu się słowem: nie tylko po to, by ktoś mógł mówić tak, by był rozumiany przez różnych ludzi, co jest darem języków, ale także po to, by mógł mówić skutecznie, co jest darem łaski lub darem słowa.

A to ma trzy aspekty. Po pierwsze, aby pouczać rozum: tak się dzieje, gdy ktoś mówi w sposób, który uczy. Po drugie, aby poruszyć uczucia, to jest, aby słowo Boże było słuchane z przyjemnością, co się dzieje, gdy ktoś mówi z zachwytem do słuchaczy, czego nikt nie powinien szukać dla siebie, ale aby pobudzić ludzi do słuchania słowa Bożego. Po trzecie, aby kochać to, co jest oznaczane przez słowa, i pragnąć je wprowadzić w życie: uzyskuje się to poprzez poruszanie słuchaczem.

A żeby tego wszystkiego dokonać, Duch Święty posługuje się językiem człowieka jako narzędziem: ale to On sam doskonale dokonuje dzieła, wewnątrz duszy słuchacza 22.

Przypisy
22

S. Th. II–II, q. 177, a. I c.