Zestawienie punktów

Ciągłość w kontakcie apostolskim

Trzeba zatroszczyć się o zachowanie ciągłości w apostolstwie z tymi młodymi ludźmi, aby nie utracili stałej pomocy naszego ducha. Gdy nadejdzie czas zakończenia uczestnictwa w pracy św. Rafała – na przykład, gdy ukończą studia lub umocnią swoją sytuację zawodową – trzeba by przeszli do dzieła świętego Gabriela, jako współpracownicy.

Często będzie tak, że kiedy będą kontynuować formację przez dłuższy czas, dojrzeje w nich powołanie do wielkodusznego poświęcenia się na służbę Bogu – jeśli taka będzie Jego wola – w Opus Dei, w małżeństwie lub jako numerariusze.

Ponadto, moje córki i synowie zobaczycie, jak z biegiem lat powrócą, aby nawiązać kontakt z Opus Dei poprzez dzieło świętego Gabriela. Wiele osób, które w młodości były zaangażowane w nasze apostolstwo, a potem straciły je z oczu, ponieważ ich zawód lub obowiązki rodzinne oddaliły ich od naszej pracy, potem powraca. Praca pierwszej godziny, pozornie jałowa, przynosi owoce.

Dobrze opisują naszą pracę następujące słowa Pisma Świętego: Woda ta płynie na obszar wschodni, wzdłuż stepów, i rozlewa się w wodach słonych, i wtedy wody jego stają się zdrowe.Wszystkie też istoty żyjące, od których tam się roi, dokądkolwiek potok wpłynie, pozostają przy życiu: będą tam też niezliczone ryby, bo dokądkolwiek dotrą te wody, wszystko będzie uzdrowione.Będą nad nimi stać rybacy począwszy od Engaddi aż do En–Eglaim, będzie to miejsce na zakładanie sieci i będą tam ryby równe rybom z wielkiego morza, w niezliczonej ilości²⁰.

Wspomagani przez osobiste i dobrowolne kierownictwo duchowe u kapłana zaprzyjaźnionego z Dziełem oraz przez osobiste rozmowy z osobą z Dzieła, ukierunkujecie je w praktykowaniu życia wewnętrznego.

Trzeba więc, aby ich nie opuszczać, aby to, co zostało rozpoczęte z tak dobrymi intencjami, z prawością, zostało dobrze zakończone. Nie możemy ich opuścić, nawet jeśli widzimy, że nie będą mieć powołania. Mogłoby to bardzo zaszkodzić tym, których to dotyczy, a także ogólnie pracy świętego Rafała. Pozostaliby urażeni, rozgoryczeni, mówiliby o nas źle – nie bez powodu – psuliby atmosferę i utrudniali pracę innym, których ostrzegaliby przed Dziełem. Musimy mieć nadprzyrodzone spojrzenie i wielką odpowiedzialność, aby włożyć tyle samo lub więcej wysiłku w utrzymanie tych młodych ludzi w jedności z apostolstwem świętego Rafała, jak to czyniliśmy wcześniej.

Kontynuowanie pracy apostolskiej podczas wakacji: lato

Często Wam mówiłem, Córki i Synowie, że w apostolstwie nie ma wakacji: dzieło świętego Rafała jest prowadzone nieprzerwanie przez cały rok. Oczywiście praca ze studentami w czasie wakacji różni się od tej w czasie roku akademickiego, ale nie ma przerwy.

Miesiące letnie wiążą się z rozłąką z przyjaciółmi, z którymi uczestniczą w formacji w Dziele w ciągu roku. Z tego powodu konieczne jest upewnienie się za pomocą zwykłych środków, że lato nie doprowadzi do całkowitego zerwania kontaktów.

Konieczne jest, aby nie utracić ciągłości w relacji z młodymi. Trzeba im pomóc, aby byli wierni normom pobożności, którymi zaczęli żyć; aby apostołowali w środowisku, w którym spędzają wakacje; aby dobrze wykorzystali swój czas, doskonaląc swoją formację kulturalną, ucząc się języka, a także odpoczywając: zawsze powtarzałem młodym, że odpoczynek – który nie polega na nicnierobieniu, ale na zmianie zajęcia – jest ważny, a nawet chciałem, aby był on przedmiotem ich rachunku sumienia podczas dnia skupienia.

Aby nie stracić kontaktu z ośrodkiem, do którego uczęszczają w ciągu roku szkolnego, możecie zorganizować jakieś wycieczki, które dadzą Wam możliwość zobaczenia się z nimi; lub umówić się z kilkoma z nich i w ten sposób spotkać się w mniej więcej równej odległości, itp. Tam, gdzie są tacy, którzy spędzają lato w sąsiednich miejscowościach, każdy z nich powinien starać się nie zaniedbać innych. A w każdym razie, zawsze można do nich często pisać. Mogą to robić we współpracy z Wami ci, którzy są bardziej dojrzali.

Ja sam praktykowałem apostolstwo listów z moimi chłopakami od świętego Rafała, kiedy nie było ich blisko mnie! Czasami trzy lub cztery listy z rzędu, zanim otrzymałem odpowiedź. Kiedy nie mogłem pisać do nich obszernie, pisałem im kilka krótkich listów: coś, co byłoby apelem, zachętą, przypomnieniem ich postanowień.

Duch Święty pobudził apostoła Jana do tego samego: scribo vobis, iuvenes, quoniam fortes estis, et verbum Dei manet in vobis, et vicistis malignom³⁶; Piszę do was, młodzi, ponieważ jesteście mocni, a słowo Boże trwa w was i zwyciężyliście złego.

Również w okresie letnim, aby mogli doskonalić się w naszym duchu, trzeba, aby wszyscy, którzy przychodzą do ośrodków świętego Rafała, dobrze wypełniali swój minimalny plan życia i zajmowali się apostolstwem i prozelityzmem. Apostolstwo z przyjaciółmi i kolegami, którzy są mniej przygotowani pozwoli im przyprowadzić później tych, którzy faktycznie są w stanie zrozumieć pracę św. Rafała. Szkoda by było, gdybyśmy pod pretekstem niekomplikowania im życia, mieli przyczyniać się do ich wakacji bez Boga.