Zestawienie punktów

Chrześcijańska doskonałość jest dla wszystkich

Jesteśmy otwarci na każdą osobę, ponieważ nie ma takiego ludzkiego stworzenia, którego byśmy nie miłowali, któremu nie chcielibyśmy pomóc i którego nie próbowalibyśmy zrozumieć. Interesują nas wszyscy, dlatego że wszyscy mają duszę, którą należy zbawić, dlatego że wszystkim możemy nieść w imieniu Boga zaproszenie do poszukiwania doskonałości chrześcijańskiej w świecie. Możemy im powtarzać: estote ergo vos perfecti, sicut et Pater vester caelestis perfectus est — bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski³.

Święty Augustyn w charakterystycznym dla siebie obrazowym stylu mówi: Podążali za Chrystusem męczennicy, lecz nie tylko oni. W ogrodzie Pana są nie tylko róże męczenników, ale też lilie dziewic i bluszcz małżonków oraz fiołki wdów. Umiłowani, niech nikt nie rozpacza z powodu swojego powołania. Chrystus umarł za wszystkich⁴.

Ta prawda silnie rozbrzmiała w momencie, kiedy Bóg wzbudził swoje Dzieło! Teraz możemy powiedzieć — z pokorą kogoś, kto wie, że jest grzesznikiem i nikim (homo peccator sum — jestem człowiek grzeszny⁵, mówimy z Piotrem), ale równocześnie z wiarą kogoś, kto daje się prowadzić Bogu za rękę — że świętość nie jest dla uprzywilejowanych, że Pan powołuje nas wszystkich, że od wszystkich oczekuje Miłości. Od wszystkich, gdziekolwiek są. Od wszystkich, bez względu na ich stan, zawód czy zajęcie. Życie codzienne, zwyczajne może być środkiem do zdobycia świętości. Nie trzeba porzucać własnego stanu w świecie (jak w przypadku powołania zakonnego), żeby poszukiwać Boga. Wszystkie drogi na ziemi mogą być okazją do spotkania z Chrystusem.

W kwestiach doczesnych — na polu zawodowym, ekonomicznym, w polityce itd. — nasza droga mieści w sobie różne sposoby myślenia z wolnością i odpowiedzialnością osobistą. Nikt nie przerzuca tej odpowiedzialności na Kościół Boży ani na Dzieło, ale sam odważnie ją podejmuje. Dlatego dla Dzieła różnorodność nie jest problemem. Przeciwnie, stanowi przejaw dobrego ducha, wspólnego życia, poszanowania uprawnionej wolności każdego człowieka. Ubi autem Spiritus Domini, ibi libertas — gdzie jest Duch Pański, tam wolność⁶.

Jedność i wolność katolików

Zobaczcie, moje umiłowane Dzieci, że istnieje ogromna konieczność formowania katolików, by prowadzić ich do jedności w sprawach dotyczących istoty, przy równoczesnym przyzwoleniu, żeby korzystali z uprawnionej wolności, z miłością i zrozumieniem dla wszystkich w kwestiach doczesnych. Wolność — nigdy więcej dogmatów w sprawach podlegających opiniom.

Ustanawianie prawd absolutnych w kwestiach podlegających opinii, narzucanie własnego, arbitralnego sposobu widzenia zgodnego z własnymi interesami i doświadczeniem osobistym nie odpowiada godności i psychice ludzi. System jednopartyjny, będący konieczną konsekwencją wprowadzenia jedynej możliwej opcji, na dłuższą metę nie służy rozwijaniu życia publicznego kraju, ponieważ podlega zużyciu, traci sympatię i zaufanie ludzi mimo ogólnie pozytywnego, pozbawionego niemoralności zarządzania. Sądzę, choć mogę się mylić, że sprawy tak właśnie się mają.