Zestawienie punktów

Nie bój się prawdy, choćby ta prawda miała przynieść ci śmierć.

Dostosować się? – To zdanie – „trzeba się dostosować!” – znajdziesz tylko na ustach tych, którym brakuje woli walki – wygodnisiów, spryciarzy lub tchórzy – ponieważ oni z góry czują się pokonani.

Dawniej, gdy ludzka wiedza – nauka – była bardzo ograniczona, wydawało się zupełnie możliwe, by pojedynczy uczony mógł być obrońcą i apologetą naszej świętej Wiary.

Dziś, wraz z rozpowszechnieniem się i rozwojem współczesnej nauki, jest rzeczą konieczną, aby apologeci podzielili między siebie zadanie naukowej obrony Kościoła we wszystkich dziedzinach.

– A ty… nie możesz czuć się zwolniony z tego obowiązku.

Ustępliwość to niewątpliwy znak, iż nie posiada się prawdy. – Gdy jakiś człowiek ustępuje w sprawach swojego ideału, honoru lub wiary, jest… człowiekiem bez ideału, bez honoru i bez wiary.

Pewien człowiek Boży, zahartowany w walce, rozumował w sposób następujący: Nie idę na kompromis? Naturalnie, że nie! Bo jestem przekonany o prawdziwości mojego ideału. Natomiast pan jest bardzo ustępliwy… Czy wobec tego nie uważa pan, że dwa plus dwa to trzy i pół? – Nie…? Nawet dla przyjaźni nie ustąpi pan w tak drobnej sprawie?

– A zatem po raz pierwszy przekonał się pan, że posiada prawdę – i… przeszedł na moją stronę!

Święta nieustępliwość nie oznacza braku opanowania.

Bądź nieustępliwy, jeśli chodzi o doktrynę i o własne postępowanie. Ale zachowaj łagodność – jak mocna stalowa maczuga pokryta miękkim pokrowcem.

– Bądź nieustępliwy, ale nie grubiański.

Nie chodzi po prostu o samą nieustępliwość: chodzi o „świętą nieustępliwość”.

I nie zapominajmy, że istnieje również „święty przymus”.