Zestawienie punktów

Przedstaw uprzejmą wymówkę, jakiej wymaga chrześcijańska miłość i dobre wychowanie. – A potem… w górę! Ze „świętą bezczelnością”, bez zatrzymywania się, aż przejdziesz całą stromą ścieżkę wypełniania obowiązku.

Oto dojrzałe owoce duszy umartwionej: wyrozumiałość i ustępliwość wobec cudzych słabości; nieustępliwość wobec własnych.

Miłość Chrystusa skłoni cię do licznych ustępstw… – bardzo szlachetnych. – Miłość Chrystusa poprowadzi cię do nieustępliwości – również bardzo szlachetnej.

Unikaj destruktywnej krytyki: jeżeli nie możesz chwalić – milcz.

Nie bądźmy sędziami. – Każdy patrzy na sprawy z własnego punktu widzenia… ocenia je według własnego rozumu, prawie zawsze ograniczonego. Bardzo często nasz wzrok bywa zaćmiony lub mętny, albo też przesłania go mgiełka emocji.

A ponadto niektóre osoby, podobnie jak owi nowocześni malarze, postrzegają sprawy w sposób tak subiektywny i chorobliwy, iż kreśląc jakieś linie według własnego uznania, twierdzą, że to nasz portret, nasza postawa…

Jakże mało warte są ludzkie osądy! – Nie wydawajcie sądu, nie przecedziwszy go przez sito modlitwy!

Nie wydawajcie sądu bez wysłuchania obu stron. – Nawet osoby, które uważają się za pobożne, łatwo zapominają o tej elementarnej zasadzie roztropności.

Miłość polega nie tyle na „dawaniu”, ile na „wyrozumiałości”. – Dlatego też, jeśli powierzono ci obowiązek sądzenia, staraj się znaleźć usprawiedliwienie dla swojego bliźniego. Zawsze jakieś istnieje.