Zestawienie punktów

Masz ambicję zdobywać wiedzę…, przewodzić…, wykazać się odwagą.

Dobrze. Doskonale. – Ale… dla Chrystusa, dla Miłości.

Okazujesz nadmiar czułości. – Mówię ci więc: miłość bliźniego – tak, zawsze. – Ale posłuchaj mnie uważnie, duszo apostolska, to inne uczucie, którym sam Pan napełnił twoje serce, należy tylko do Chrystusa i jest wyłącznie dla Niego. – A ponadto… czyż nie jest tak, że gdy otwierałeś choćby jeden rygiel swojego serca (a potrzebujesz siedmiu spustów), niejeden raz na nadprzyrodzonym widnokręgu pojawiał się cień wątpliwości… Wówczas, udręczony mimo czystości swoich intencji, pytasz sam siebie: „Czy nie posunąłem się zbyt daleko w okazywaniu uczuć?”.

Jakże ludzie lękają się pokuty! Gdyby to, co czynią, aby podobać się światu, czynili z czystą intencją, dla Boga… jakże święci byliby niektórzy mężczyźni i kobiety!

Sekret, który pozwala nadać znaczenie rzeczom najniższym, a nawet najbardziej upokarzającym, polega na tym, by kochać.

Czystość intencji! – Podszepty pychy i pożądania ciała rozpoznajesz szybko… stajesz do walki z nimi i przezwyciężasz je z pomocą łaski. Ale pobudki skłaniające cię do działania, nawet przy najbardziej świętych uczynkach, wydają ci się nie dość jasne… i gdzieś w głębi słyszysz głos, który wskazuje ci na racje ludzkie… z taką subtelnością, że do twojej duszy wkrada się niepokój na myśl, że nie pracujesz tak, jak powinieneś – z czystej Miłości, jedynie po to, by oddać Bogu całą Jego chwałę.

Reaguj za każdym razem, natychmiast wołając: „Panie, dla siebie nie chcę niczego. Wszystko dla Twojej chwały i Miłości”.

Czyńcie wszystko z Miłości. – Wówczas nie ma rzeczy małych: wszystko jest wielkie. – Wytrwałość w rzeczach małych – z Miłości – to heroizm.