Zestawienie punktów
Właśnie na tym ma polegać twoje życie wewnętrzne: zaczynać… i na nowo zaczynać.
Poniosłeś porażkę! – My nigdy nie ponosimy porażek. – Złożyłeś całe swoje zaufanie w Bogu. – Nie zaniedbałeś żadnego ludzkiego środka.
Bądź pewien tej prawdy: twój sukces – teraz i w tej sprawie – polegał właśnie na niepowodzeniu. – Podziękuj Panu i rozpocznij na nowo!
Nie powiodło ci się? – Tobie – jesteś o tym przekonany – nie może się nie powieść.
To nie było niepowodzenie: nabrałeś doświadczenia. – Naprzód!
„Matko!” – Wołaj ją głośno, ze wszystkich sił. – Twoja Matka, Maryja, słyszy cię, widzi, że może jesteś w niebezpieczeństwie, a wraz z łaską swojego Syna ofiaruje ci pociechę swojego uścisku, czułość swoich dłoni. I nabierzesz na nowo sił do walki.
Jeszcze jeden upadek – i to jaki…! Czy masz rozpaczać…? Nie: upokorz się i uciekaj się przez Maryję, twoją Matkę, do miłosiernej Miłości Jezusa. – Odmów Miserere1 – i w górę serce! – Rozpocznij na nowo.
Upadłeś bardzo nisko! – Zacznij kłaść fundamenty właśnie tam, na samym dole. – Bądź pokorny. – Cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies. – Nie wzgardzi Bóg sercem pokornym i skruszonym.
Nigdy nie wpadaj w rozpacz. Łazarz umarł i ulegał rozkładowi. Iam foetet, quatriduanus est enim. – Już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie – powiada Marta do Jezusa.
Jeżeli usłyszysz natchnienie Boże i pójdziesz za nim – Lazare, veni foras! – Łazarzu, wyjdź na zewnątrz! – powrócisz do Życia.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/camino/26531/ (08-05-2024)