Zestawienie punktów
Jakże piękna jest święta czystość! Ale jeśli oddzielimy ją od miłości, nie jest ani święta, ani miła Bogu.
Miłość jest ziarnem, które wzejdzie i wyda smaczne owoce, jeśli nawodnimy je czystością.
Czystość bez miłości jest bezpłodna, a jej wyjałowione wody zamieniają dusze w trzęsawiska, w cuchnące bajora, z których wydobywają się opary pychy.
Nie rozpoczynaj dialogu z pożądliwością. Nie poświęcaj jej uwagi.
Wstydliwość i skromność to młodsze siostry czystości.
Nie pozwalaj sobie na tchórzostwo „bycia dzielnym” – uciekaj!
Cokolwiek by się działo, nie martw się, dopóki nie dajesz przyzwolenia. – Bo tylko wola może otworzyć bramę serca i wpuścić do niego te brudy.
Wydaje ci się, że wyraźnie słyszysz w duszy głosy mówiące: „Ach te przesądy religijne!”. – I zaraz potem następuje elokwentna obrona wszystkich słabości naszego nędznego, upadłego ciała: „jego praw!”.
Gdy ci się to przydarzy, powiedz wrogowi, że istnieje prawo naturalne i prawo Boże… i Bóg! – A także piekło.
Ne timeas, Maria! – Nie bój się, Maryjo…! – Najświętsza Maryja Panna zmieszała się w obecności Archanioła.
– Dlaczegóż ja miałbym odrzucać wymogi skromności, którą moja czystość posługuje się jak tarczą?
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/book-subject/camino/26450/ (03-05-2024)