Zestawienie punktów

A… środki? – Są takie same, jakimi dysponowali Piotr i Paweł, Dominik i Franciszek, Ignacy i Franciszek Ksawery: Krzyż i Ewangelia…

– Wydaje ci się, że to mało?

Odwagi! Ty… możesz. – Czy nie widzisz, co zdziałała łaska Boża z Piotrem – owym śpiochem, zdrajcą i tchórzem? Z Pawłem – nienawistnym i zawziętym prześladowcą?

Wiara żywa i głęboka. Jak wiara Piotra. – Gdy ją posiądziesz – powiedział to Pan – będziesz usuwać góry i przeszkody po ludzku nie do przezwyciężenia, które napotkasz w realizacji twoich przedsięwzięć apostolskich.

Katolicki, apostolski, rzymski! – Cieszy mnie, że jesteś bardzo rzymski. I że pragniesz odbyć swoją „pielgrzymkę do Rzymu”, videre Petrum – aby zobaczyć Piotra.

Pij z czystego źródła Dziejów Apostolskich. W rozdziale dwunastym Piotr, dzięki pomocy anielskiej wyzwolony z więzienia, przychodzi do domu matki Marka. – Nie chcą uwierzyć służącej, która zapewnia, że Piotr stoi u drzwi. Angelus eius est! – To jest jego Anioł! – powiadają.

– Patrz, z jaką ufnością traktowali pierwsi chrześcijanie swoich Aniołów Stróżów.

– A ty?

Och, jakże wielka jest potęga posłuszeństwa! – Jezioro Genezaret odmawiało ryb sieciom Piotra. Całą noc na próżno się trudzili.

– Teraz posłusznie zarzucił znowu sieci i zagarnął w nie piscium multitudinem copiosam – wielkie mnóstwo ryb.

– Wierz mi: ten cud powtarza się codziennie.

Duc in altum – Wypłyń na głębię! – Pozbądź się tego pesymizmu, który czyni z ciebie tchórza. Et laxate retiavestra in capturam – i zarzućcie sieci na połów.

Czy nie zdajesz sobie sprawy, że możesz powiedzieć jak Piotr: In nomine tuo laxabo rete – Jezu, w imię Twoje rozpocznę połów dusz?

To, co ciebie dziwi, mnie wydaje się zupełnie logiczne. – Że Bóg wyszukał cię właśnie w twoim zawodzie?

Tak samo przecież wyszukał pierwszych: Piotra, Andrzeja, Jakuba i Jana przy sieciach, i Mateusza, siedzącego w komorze celnej…

Zaś Pawła – czy to cię nie zdumiewa? – w jego gorliwym dążeniu do zdławienia chrześcijaństwa w zarodku.

Chciałbyś zdobyć dla swojej pracy apostolskiej tego mądrego człowieka i tamtego możnego, i jeszcze tego, pełnego cnót i rozwagi.

Módl się, ofiaruj umartwienia i pracuj nad nimi swoim przykładem i słowem. – Nie chcą przyjść? – Nie trać pokoju: widocznie nie są potrzebni.

Czy sądzisz, że w czasach Piotra nie było ludzi mądrych, możnych, rozważnych i cnotliwych, którzy pozostali poza pracą apostolską pierwszych Dwunastu?

Potrzeba przywódców…! Wzmocnij swoją wolę, aby Bóg uczynił cię przywódcą. Czy nie widzisz, w jaki sposób działają te przeklęte tajne organizacje?! Nigdy nie pozyskują mas. – W swoich norach urabiają pewną liczbę ludzi demonów, którzy agitując, podburzają tłumy, aby – otumanione – pociągnąć za sobą ku przepaściom wszelkich zamętów i… aż do samych piekieł. – Oni niosą przeklęte nasienie.

A ty, jeśli zechcesz… poniesiesz ze sobą słowo Boże, po tysiąckroć błogosławione, które nigdy nie zawiedzie. Jeżeli będziesz wielkoduszny… jeżeli odpowiesz, dzięki twojemu osobistemu uświęceniu osiągną je również inni – królowanie Chrystusa: omnes cum Petro ad Jesum per Mariam¹.

Miłujący swoją regułę zakonnicy starają się dowiedzieć, jak żyli pierwsi członkowie ich zakonu czy zgromadzenia, aby lepiej naśladować ich postępowanie. Podobnie ty – chrześcijański rycerzu – masz poznawać i naśladować życie uczniów Jezusa, którzy obcowali z Piotrem i Pawłem, i Janem, i byli niemal świadkami Śmierci i Zmartwychwstania Mistrza.

„Czyż nie wolno nam brać ze sobą niewiasty-siostry, podobnie jak to czynią pozostali apostołowie oraz bracia Pańscy i Kefas?”.

Tak pisze św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian. – Nie należy lekceważyć współpracy „kobiet w apostolstwie”.