Zestawienie punktów

Twoja święta niecierpliwość w służbie Bogu nie jest Mu niemiła. – Pozostanie jednak bezowocna, jeśli nie będzie jej towarzyszyć prawdziwa poprawa w twoim codziennym postępowaniu.

Czy w swoim życiu wewnętrznym zastanowiłeś się wnikliwie, jak pięknie jest „służyć” z rzeczywistym zaangażowaniem woli?

Twoje osobiste doświadczenie – ten wewnętrzny niesmak, ten niepokój, to rozgoryczenie – sprawia, że doświadczasz prawdy słów Jezusa: „Nikt nie może dwom panom służyć!”.

Modlisz się, umartwiasz, angażujesz w tysiąc dzieł apostolskich, ale… nie uczysz się. – Nie będziesz pożyteczny, jeżeli się nie zmienisz.

Nauka, formacja zawodowa – jaka by nie była – to dla nas poważny obowiązek.

Jeśli masz służyć Bogu swoim umysłem, nauka jest dla ciebie poważnym obowiązkiem.

Ach, gdybyś postanowił służyć Bogu tak „na poważnie”, z takim samym zapałem, z jakim służysz swojej ambicji, swojej próżności, swojej zmysłowości…!

Szatańskie non serviam³ było aż nadto owocne. – Czy nie odczuwasz wielkodusznego pragnienia, by – z wolą modlitwy i czynów – każdego dnia mówić: serviam – będę Ci służyć, będę Ci wierny! – które przewyższy owocnością tamten okrzyk buntu?

Ten okrzyk – serviam!¹ – oznacza wolę jak najwierniejszego „służenia” Kościołowi Bożemu, nawet za cenę majątku, honoru i życia.

To dobrze, że służysz Bogu jak syn, bez zapłaty, wielkodusznie. – Ale nie przejmuj się, jeżeli czasem pomyślisz o nagrodzie.

Zapał patriotyczny – godny pochwały – skłania wiele osób, by uczynić swoje życie „służbą”, „służbą wojskową”. – Nie zapominaj, że Chrystus również ma swoje „wojsko” i ludzi wybranych do Jego „służby”.