Zestawienie punktów

Proszę, nie bądź tak… przewrażliwiony. – Z byle powodu czujesz się urażony. – Gdy się z tobą rozmawia o najbłahszej nawet sprawie, trzeba zważać na każde słowo.

Nie gniewaj się, gdy ci powiem, że jesteś… nie do zniesienia. – Dopóki się nie poprawisz, nie będzie z ciebie żadnego pożytku.

Ta przesada i ta pretensjonalność nie pasują do ciebie: od razu widać, że są pozą. – Spróbuj przyjąć inną postawę przynajmniej wobec swojego Boga, wobec swojego kierownika duchowego i swoich braci; w ten sposób będzie między wami o jedną barierę mniej.

Ciągle te skrupuły! – Porozmawiaj z prostotą i otwartością ze swoim kierownikiem duchowym.

Bądź posłuszny… i nie umniejszaj najbardziej miłującego Serca Pana.

Napisałeś do mnie: „Prostota jest jakby solą doskonałości. A tego właśnie mi brakuje. Chciałbym ją zdobyć z Jego i twoją pomocą”.

– Nie zabraknie ci ani Jego, ani mojej pomocy. – Zastosuj właściwe środki.

Naturalność. – Niech wasze życie jako chrześcijańskich mężczyzn i chrześcijańskich kobiet – wasza sól i wasze światło – płynie spontanicznie, bez dziwactw i bez kompleksów: żyjcie zawsze naszym duchem prostoty.

Nie zapominaj swoich dziecięcych modlitw, których może nauczyła cię twoja matka. – Powtarzaj je codziennie, z prostotą, jak dawniej.

Bądź mały, bardzo mały. – Staraj się mieć dwa, najwyżej trzy lata. – Bo starsze dzieci to spryciarze, którzy już starają się oszukiwać rodziców, uciekając się do nieprawdopodobnych kłamstw.

A to dlatego, że już mają w sobie skłonność do zła, fomes peccati – zarzewie grzechu, lecz brakuje im doświadczenia zła, które dałoby im umiejętność grzeszenia w taki sposób, by pozorami prawdy przesłaniać fałsz swoich oszustw.

Utraciły prostotę, a bez niej nie można być dzieckiem w obliczu Boga.

Posłuchaj: apostołowie, przy wszystkich swoich oczywistych i niezaprzeczalnych wadach, byli szczerzy, prości… przejrzyści.

Również ty masz oczywiste, niezaprzeczalne wady. – Oby ci nie zabrakło prostoty.

W pracach apostolskich nie można wybaczać nieposłuszeństwa i dwulicowości. – Zauważ, że prostota to nie brak roztropności ani niedyskrecja.

Odrzuć tę postawę wyniosłości, która cię odgradza od dusz garnących się do ciebie. – Słuchaj pilnie innych. Mów z prostotą, bo tylko wtedy twoje dzieło apostolskie rozrośnie się i wyda owoce.