Zestawienie punktów

Słowo „prezbiter” etymologicznie odpowiada słowu „starzec”. – Skoro starość zasługuje na cześć, pomyśl, o ileż bardziej powinieneś czcić kapłana.

Jakiż brak delikatności ducha i jaki brak szacunku okazuje ten, kto żartuje sobie i szydzi z kapłana – kimkolwiek by on był – z jakiegokolwiek powodu!

Raz jeszcze podkreślam: te żarty – kpiny – z kapłana, bez względu na okoliczności, które mogą ci się wydawać łagodzące, dowodzą co najmniej nieokrzesania i ordynarności.

Jakże powinniśmy podziwiać czystość kapłańską! – To skarb. – Żaden tyran nigdy nie zdoła odebrać Kościołowi tej korony.

Nie narażaj kapłana na sytuację, w której mógłby utracić swoją powagę. To cecha dla niego niezbędna, a nie oznacza ona wcale wyniosłości.

Jakże o nią prosił ten młody ksiądz, nasz przyjaciel: „Panie, daj mi powagę osiemdziesięciolatka!”.

Proś o nią i ty dla wszystkich kapłanów, a spełnisz dobry uczynek.

Zabolało cię – jakby ktoś wbił ci sztylet w serce – gdy powiedziano, że mówiłeś źle o tamtych kapłanach. – Cieszy mnie twoja reakcja – teraz już jestem pewien twojego dobrego ducha!

Kochać Boga i nie szanować kapłana… jest rzeczą niemożliwą.

Tak jak dobrzy synowie Noego okryj płaszczem miłosierdzia słabości, które dostrzeżesz u swego ojca, kapłana.

Po modlitwie kapłana i konsekrowanych dziewic najmilsza Panu jest modlitwa dzieci i chorych.

Twoim obowiązkiem jest dążenie do świętości. – Tak, także twoim. – Kto powiedział, że jest to zadanie wyłącznie kapłanów i zakonników?

Do wszystkich, bez wyjątku, Pan powiedział: „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski”.

Nigdy nie mów źle o swoim bracie, choćbyś miał aż nadto powodów. – Idź najpierw do Tabernakulum, a następnie do kapłana – twojego ojca – i daj upust swemu smutkowi w rozmowie z nim.

– I z nikim więcej.

Jeżeli nie okazujesz najwyższej czci dla stanu kapłańskiego i zakonnego, twoja miłość do Kościoła Bożego stoi pod znakiem zapytania.