Niechaj strzeże nas Matka Boża i Matka nasza, aby każdy z nas mógł służyć Kościołowi w pełni wiary przez dary Ducha Świętego i życie kontemplacyjne. Każdy niechaj radośnie czci Pana przez wypełnianie właściwych mu obowiązków osobistych; każdy w swoim miejscu pracy i zawodzie, i w wypełnianiu obowiązków swego stanu.

Kochajcie Kościół, służcie mu ze świadomą radością ludzi, którzy potrafili zdecydować się na tę służbę z Miłości. I gdy zobaczymy, że niektórzy są pozbawieni nadziei, jak owi dwaj uczniowie z Emaus, podejdźmy do nich z wiarą — nie w imieniu własnym lecz w imię Jezusa — by ich zapewnić, że obietnica Jezusowa nie może zawieść, że On zawsze czuwa nad swoją Oblubienicą-Kościołem i nigdy jej nie opuszcza. Że ciemności przeminą, ponieważ jesteśmy dziećmi światłości, powołani do życia nieprzemijającego.

I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już odtąd nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły. I rzekł zasiadający na tronie: "Oto czynię wszystko nowe". I mówi: "Napisz: Słowa te wiarygodne są i prawdziwe". I rzekł mi: "Stało się. Jam Alfa i Omega, Początek i Koniec. Ja pragnącemu dam darmo pić ze źródła wody życia. Zwycięzca to odziedziczy i będę Bogiem dla niego, a on będzie dla mnie synem".