By upokorzyć pewnego dobrego przyjaciela, mówiono mu, że jego dusza jest drugiej czy trzeciej kategorii. On zaś, przekonany o swojej nicości, nie gniewając się, rozumował w ten sposób: Ponieważ każdy człowiek ma tylko jedną duszę — i ja mam swoją, również tylko jedną — dla każdego jego dusza jest… pierwszej kategorii. Nie chcę mierzyć nisko! Dlatego też mam duszę “najprzedniejszą” i pragnę z pomocą Bożą oczyścić ją, wybielić i rozpalić, aby mój Umiłowany był bardzo zadowolony.

— Ty również nie zapominaj o tym — choć postrzegasz siebie jako pełnego nędz — że nie powinieneś “mierzyć nisko”.