387
Nasz przyjaciel napisał: “Często prosiłem Pana o przebaczenie swoich ogromnych grzechów; całując krzyż, mówiłem Mu, że Go kocham, i dziękowałem Mu za Jego ojcowską opatrzność w tych dniach. Dopiero później uświadomiłem sobie ze zdumieniem, że jak przed laty mówiłem: Dei perfecta sunt opera — wszystkie dzieła Boże są doskonałe. Jednocześnie pozostała mi absolutna pewność, bez cienia wątpliwości, że to właśnie jest odpowiedzią mojego Boga dla Jego grzesznego, lecz kochającego stworzenia. W Nim jest cała moja nadzieja! Niech będzie błogosławiony!”.
Natychmiast odpowiedziałem: “Pan postępuje zawsze jak dobry Ojciec i daje nam ciągłe dowody swojej miłości: pokładaj w Nim całą swoją nadzieję… i walcz dalej”.
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/forja/387/ (24-04-2024)