Moje dziecko, biedny osiołku: jeśli Pan, z miłością, oczyścił twój grzbiet, stale ubrudzony gnojem, i założy na ciebie satynową uprząż, a na niej położy olśniewające klejnoty, to ty, biedny osiołku, nie zapominaj, że z własnej winy możesz zrzucić ten wspaniały ładunek na ziemię… ale sam nie potrafisz załadować go sobie ponownie na grzbiet.