Dziecięctwo duchowe wymaga poddania rozumu, które jest trudniejsze niż poddanie woli. – Aby podporządkować sobie rozum, konieczne jest, obok łaski Bożej, stałe ćwiczenie woli, która potrafi sprzeciwiać się umysłowi, podobnie jak sprzeciwia się ciału, raz drugi, zawsze. I w rezultacie rodzi się paradoks: ten, kto kroczy ową „małą drogą dziecięctwa”¹, chcąc stać się dzieckiem, musi uprzednio wzmocnić swoją wolę i stać się mężny.