153
Przyznaję ci: zachowujesz się przyzwoicie… Ale pozwól, że powiem ci z całą szczerością: z tym swoim wymęczonym krokiem — przyznaj, że tak! — nie tylko nie jesteś w pełni szczęśliwy, ale też daleko ci do świętości. Dlatego zapytam cię: czy rzeczywiście postępujesz przyzwoicie? Czy twoje pojęcie przyzwoitości nie jest mylne?
Ten punkt w innym języku
Wydrukowano z https://escriva.org/pl/surco/153/ (25-04-2024)